بتن یکی از مصالح پرکاربرد در صنعت ساختمان است که دارای خواص مکانیکی و مقاومتی بالایی است. اما بتن به عنوان یک ماده زیستی، در معرض تاثیرات محیطی مانند رطوبت، دما، یخ زدگی، فرسایش، ترک خوردگی و خوردگی می باشد. این عوامل می توانند باعث کاهش عمر مفید و کارایی بتن شوند. بنابراین، نگهداری و مراقبت از سطوح بتنی از اهمیت بالایی برخوردار است.
نگهداری بتن به مجموعه ای از فعالیت هایی گفته می شود که با هدف حفظ و بهبود کیفیت، استحکام و زیبایی بتن انجام می شوند. نگهداری بتن شامل دو مرحله اصلی است: نگهداری بتن تازه و نگهداری بتن سخت شده.
نگهداری بتن تازه به فرآیندی گفته می شود که پس از بتن ریزی انجام می شود تا واکنش هیدراتاسیون سیمان کامل شود و بتن به استحکام مطلوب برسد. نگهداری بتن تازه شامل ایجاد شرایط مناسب رطوبتی و دمایی برای بتن است. برای این منظور، از روش های مختلفی مانند آبیاری، پوشش دادن، حفاظت از یخ زدگی و گرم کردن بتن استفاده می شود.
نگهداری بتن سخت شده به فرآیندی گفته می شود که پس از خشک شدن کامل بتن انجام می شود تا از آسیب دیدن بتن در برابر عوامل خارجی جلوگیری شود. نگهداری بتن سخت شده شامل اقداماتی مانند تعمیر و ترمیم ترک ها، درزگیری، آب بندی، رنگ آمیزی، پوشش دادن و کفسابی بتن است.
